ADONIS DALAM DUNIA ARAB

ditulis makahlah pendek ini lama dulu tapi saya mahu kongsi di sini.

Pada 5 November (2006) yang lalu Saddam Hussein, mantan presiden Iraq dan bekas para pemimpin yang lain ditentukan nasib mereka oleh Tribunal Tinggi Iraq. Hal ini menggambarkan salah satu senario pemimpin Arab yang diktator telah dijatuhkan di hadapan masyarakat antarabangsa khususnya musuh-musuhnya yang mengharapkan kejatuhan pemimpin ini. Dalam keadaan dunia Arab terus-menerus berada dalam kancah perpecahan, peperangan, konflik perkauman serta penjajahan daripada luar, negara-negara Arab sekali lagi diaibkan dengan peristiwa pemimpin yang dahulu digeruni di mata dunia khususnya Amerika Syarikat akan menghabiskan karier politiknya untuk selama-lamanya.

Sememangnya pelbagai masalah yang dihadapi oleh dunia Arab pada abad ini. Selain daripada masalah pencerobohan di Iraq dan di Palestin, ditambah pula dengan masalah-masalah lain yang wujud sejak dahulu lagi tidak diketahui bila akan menemui penyelesaian, dan sekaligus boleh diharapkan sebagai satu kuasa yang menukar rentak politik antarabangsa.

Kecaman yang dihadapi Israel daripada negara-negara Arab dan negara-negara lain tidak mengubah keadaan di Palestin yang sekarang ini seolah-olah semakin meruncing. Masalah dalaman seperti krisis kepimpinan, pertelingkahan kaum dan sebagainya menunjukkan contoh-contoh situasi sebenar negara-negara Arab yang sukar dipertemukan secara tuntas.

Seorang penyair Arab yang terkenal di peringkat antarabangsa menyatakan antara punca masalah Dunia Arab adalah kediktatoran yang terdapat di kebanyakan pemimpin-pemimpinnya. Ali Ahmad Sa'id Asbar atau dikenali dengan Adonis menyatakan pandangan lewat wawacara yang diadakan The Middle East Media Research Institute, katanya “ffenomena ini sangat bahaya, dan saya percaya sesuatu harus dilakukan dengan konsep “satu?yang ditimbulkan dalam istilah praktikal dan politiknya- konsep hero, penyelamat atau pemimpin. Konsep ini memancing perasaan ‘rasa selamat?lt;SPAN style="mso-spacerun: yes"> kepada mereka yang bimbang dengan kebebasan. Sesetengah orang takutkan kebebasan?

Maka ruang demokrasi dan hak bersuara di negara-negara Arab juga seolah sempit malah menidakkan kebebasan yang menjadi eleman penting bagi sesetengah negara-negara yang meningkat maju. Menurut beliau “saya menentang campurtangan (anasir luar) dalam hal ehwal Arab. Jika orang Arab sangat rasa janggal mereka tidak boleh menjadi demokratik dengan sendirinya, mereka tidak boleh demokrasi dengan campur tangan asing. Jika kita mahukan demokrasi kita harus melakukannya sendiri ?

Adonis mempunyai pandangan yang tersendiri berkaitan isu-isu politik Dunia Arab. Beliau yang menyokong HAMAS memerintah Palestin di ketika ini tapi dalam masa yang sama tidak bersetuju jika Palestin didirikan sebuah pemerintahan atas nama agama. Konteks pengaruh kebaratan terhadap negara-negara Arab dan Islam, Adonis berpandangan bahawa sudah semestinya pengaruh Barat terhadap Dunia Arab amat positif memandangkan umat Arab memerlukan pembaharuan dari segi intelektual untuk menjana identiti bangsa Arab yang keluar daripada masalah-masalah yang mengcengkam umat Arab kini.

Adonis merupakan penyair Arab yang banyak mendapat perhatian. Beliau juga pernah dicalonkan hingga saringan peringkat terakhir bagi menerima Anugerah Nobel bagi tahun 2005 dan 2006. Adonis dilahirkan di Qassabin, Syria pada 1930. Qassabin adalah sebuah kawasan pertanian, mundur dan miskin . Seperti yang diceritakan oleh Adonis bahawa setiap hari semasa zaman kanak-kanaknya dia dibawa ke kebun untuk menolong ibubapanya. Pada waktu pagi ayahnya akan membaca puisi dan ia memberikan kesan kepadanya untuk menulis puisinya sendiri. Kemiskinan pada ketika itu menyebabkan beliau tidak mengenal radio atau kereta pada ketika malah tidak mampu bersekolah.

Pada suatu hari, pada masa beliau masih kanak-kanak beliau mendengar kedatangan Shukri al-Quwatli, presiden Syria yang pertama ke Bandar di Latakia sempena kemerdekaan daripada Perancis. Sebagai remaja datang dari kampung ke bandar untuk menyertai majlis yang penuh bersejarah itu dengan membacakan puisi. Apabila presiden ini menanya pada Adonis apa yang dia mahukan, dia menjawab saya mahukan pendidikan?

Di Latakia Adonis menerima pendidikan awal kemudian menyambung pelajarannya ke peringkat universiti di universiti Damascus dalam bidang falsafah. Pada usia 17 tahun dia menggunakan nama pena Adonis dengan harapan karya-karyanya keluar di suratkhabar dan majalah. Di Damascus beliau menyertai Parti Kebangsaan Syria bersama Antun Sa'ada (pemimpin parti Parti Kebangsaan Syria). Pada tahun 1955 beliau dipenjarakan selama enam bulan kerana penglibatannya dalam politik. Kemudiannya dibuang negeri ke Beirut dan setelah setahun di sana beliau menerbitkan majalah Shi’ir bersama Yusuf Al-Khal.

Ketika Lubnan dilanda peperangan. Pada tahun 1960 beliau menerima biasiswa menyambung pelajarannya ke Paris. Pada tahun 1970 ke 1985 beliau mengajar Sastera Arab di Universiti Lubnan. Pada tahun 1973, beliau memperolehi Phd di Universiti St. Joseph di Damascus. Pada tahun 1980 beliau berhijrah ke Paris disebabkan Lubnan pada ketika mengalami peperangan. Di Paris beliau berkhidmat sebagai professor Bahasa Arab di Sorbonne.


Adonis seorang penyair yang prolifik dengan sejumlah karya-karyanya yang banyak yang mana beliau telah menghasilkan lebih dua belas buah kumpulan puisi antaranya Leaves in the Wind (1958), Songs of Mihyar the Damascene (1961), The Pages of Day and Night (1965), Mirrors and Stage (1968), A Time between Ashes and Roses (1970), The Book of Siege (1985), A Singular in a Form of Plural (1977), Desire Advancing in the Maps of Matter (1987), Celebrating the Transparent and the Obscure (1988), Another Abcedarium (1994), The Book (3 volumes, 1995; 98; 02) Chronicles of the Wind’s Deeds (1998), Beginning of Flesh; The Ending of the Sea (2003), and Foresee Thou Blind (2003).

Beliau juga telah menerima pelbagai anugerah seperti The Picasso Medal, the Syria-Lebanon Award of the International Poetry Forum International Nâzim Hikmet Poetry Award, the Syria-Lebanon Best Poet Award, and the Highest Award of the International Poem Biennial in Brussels dan lain-lain.

Kedudukannya dalam sastera ternyata apabila beliau juga seorang penterjenmah dan juga seorang pengkritik sastera. Antara buku kritikannya Introduction to Arab Poetics (1971), and Arab Poetics (1985), including Time of Poetry (1972) The Static and the Dynamic (4 volumes, 1974, 2001), Aperatures for the Endings of the Century (1980), The Politics of Poetry (1985), System and Discourse (1993), The Koranic Text and the Horizons of Writing (1993), The Music of the Blue Whale (2002), and The Black Ocean (2004).

Dalam lapangan penulisan puisi, tema isu dan politik Timur Tengah seringkali diangkat sebagai intipati karya-karyanya. Selain itu terdapat puisi-puisi Adonis membicarakan tentang pembuangan negeri (exile) di mana beliau sendiri melalui pengalaman-pengalaman tersebut. Puisi Beliau sedang disebut sebagai penyair surrealis dan cenderung melakukan eksperimental dalam puisi-puisinya. Gabungan pengetahuannya dalam puisi Arab tradisional dan elemen-elemen pembaharuan menghasilkan karya-karyanya yang bersifat pengucapan yang moden dan bebas daripada bentuk tradisional seperti yang biasa pada karya Arab klasik.

Ketika di Beirut bersama rakan-rakan mengeluarkan manifesto kumpulan penyair yang dipengaruhi mazhab surrealis Eropah. Pada tahun 1992, beliau menerbitkan buku al-Sufiyya wa'l-Surriyaliyya iaitu buku yang menghuraikan sufi dan surrealis adalah dua lapangan yang menyepakati dan mempunyai persamaan dalam pengucapan puisi dan maksudnya.

Beliau mengkritik Israel yang tidak sudah-sudah menimbulkan kemarahan umat Islam dan umat Arab dengan pencerobohan terhadap Palestin dan Lubnan seperti katanya "Israel seringkali melihat Dunia Arab dengan mata yang membara, logam amarah, kereta kebal dan peluru atau bom". Bagi Adonis, seorang penyair mempunyai dua sisi iaitu 'saya' dan 'yang lain' yang merujuk kepada pengucapan penyair moden yang sentiasa melihat luaran adalah inti bagi menyatakan pandangan.